۱۷ مرداد ۱۳۸۹

جبرئیل



جـِبرِئیل ، در زبان عبری  به معنای « مرد خدا » است.
همچنین در لاتین جبرئیل « گابریل » (Gabriel) نامیده می‌ شود.
جـِبرِئیل ، یکی از چهار فرشته مقرب و برترین آنها و در ادیان ابراهیمی، رابط میان خداوند و پیامبران بشمار می‌آید.
این نام تلفظ‌ های دیگری چون جبرائیل و جبریل نیز دارد.
از جبرئیل به نام‌های فرشته وحی، امین وحی، عقل اول، ناموس اکبر، روح اعظم، روح الامین، روح و ... نیز یاد می‌شود.
حافظ او را سروش نامیده است.
در تاریخ یهودیت، مسیحیت و اسلام از نقش جبرئیل بسیار نقل شده‌ است.

جبرئیل
به باور پیروان این دین‌ ها، جبرئیل ابراهیم را از آتش نجات داد، جبرئیل موسی را در مبارزه با فرعون حمایت کرد، جبرئیل فرعونیان را در رود نیل مصر غرق کرد، جبرئیل به داوود ساختن زره آموخت، جبرئیل به دانیال نبی تعبیر رؤیا آموخت ، جبرئیل زکریا را به زاده شدن یحیی و مریم را به زایش عیسی مژده داد، و جبرئیل قرآن را بر محمد نازل کرد.
بنا به گفته پیروان اسلام جبرئیل گاهی به صورت واقعی خود و گاهی به شکل جوانی خوشرو به نام دحیه کلبی نزد محمد می‌ آمد.
جبرئیل  در شب معراج همسفر محمد بود و در منتهای معراج، در سدرة المنتهی باز ماند .جبرئیل به محمد گفت دیگر اجازه ندارد که پیش رود، و محمد به تنهایی به معراج ادامه داد.
بنا بر بعضی روایات مسلمانان، جبرئیل پنجاه بار بر ابراهیم ، جبرئیل چهارصد بار بر موسی ، جبرئیل ده بار بر عیسی و جبرئیل بیست و چهار هزار بار بر محمد نازل شده‌ است.
شیخ مفید در روایتی آورده‌است : «جبرئیل در میان فرشتگان به شکل مردی میان بالا، سپید پیشانی، سیه چشم، و دارای چهار بال سبز مرصع لؤلؤ است.»
و در حدیث دیگری او دارای ششصد بال مرصع به در است.



۱ نظر:

  1. ناشناس۵.۵.۹۱

    جبرئیل در عهدین و یهودیت

    نام جبرئیل یا جبراییل ۴ بار در عهد جدید و عهد قدیم آمده است که ۲ بار از آن در انجیل لوقا به عنوان مژده‌آور تولد یحیی برای زکریا و مژده‌آور تولد عیسی برای مریم آمده است و نام او ۲ بار دیگر در کتاب دانیال آمده است. در یهود جبرئیل را در درجهٔ دوم اهمیت می‌دانند و میکاییل را بر آن ترجیح داده‌اند چرا که جبرئیل را نازل‌کنندهٔ بلا و فرمان قتال و جنگ می‌دانستند.

    جبرئیل در قرآن

    نام وی و هم چنین القاب او از جمله روح‌الامین و روح‌القدس چند بار در قرآن کریم آمده است و وظیفهٔ اصلی او رساندن وحی گفته شده است. در بعضی از سوره‌های قرآن همچون سوره آل عمران و مریم دربارهٔ مژدهٔ تولد عیسی و ظهور او بر مریم سخن گفته شده است. آیه‌های ۹۷ و ۹۸ سوره بقره دشمنی با او را هم ارز دشمنی با خدا می‌شمارد. شان نزول این آیات را بهانه‌جویی یکی از علمای یهود به نام ابن صوریا دانسته‌اند که دلیل ایمان نیاوردن خود را حامل وحی بودن جبرئیل برای محمد می‌داند.

    پاسخحذف

-------------------

وبلاگ نقد قرآن در فیس بوک :

www.facebook.com/alcorana.blogspot